خبرگزاری حوزه/ روز ۱۵ دی‌ماه یک اتفاق عجیب در ترمینال ۴ فرودگاه مهرآباد به وقوع پیوست. رسانه های معاند با انتشار ویدئویی از فریاد های یک خانم در فرودگاه مهرآباد مدعی شدند که تذکر حجاب یک فرد روحانی به این خانم، باعث عصبانیت وی و درگیری در فرودگاه شده است.

بعد از بررسی دوربین‌های مداربسته و همچنین ارائه اطلاعات مسئولان فرودگاه که در اختیار رسانه ها قرار داده شد و ادعای کذب و دروغ رسانه‌های معاند برملا شد و نتوانستند از آب گل آلود، صید خود را به چنگ آورند و به مانند دفعات گذشته مکر و حیله این رسانه های معاند نقش برآب شد.

اصل ماجرا از این قرار بود، که یک خانم از مشکلات روحی رنج می‌برده است بدون دلیلی شروع به فریاد در فرودگاه می‌کند و به سمت مردم حمله‌ور می‌شود و به افراد متعدد حاضر در فرودگاه توهین می‌کند. اما موضوع خیلی مهم اینکه فرد روحانی که این خانم به او توهین و حمله کرده است هیچ تذکر حجابی به وی نداده است و هیچ مواجهه‌ای نیز با این خانم رخ نداده است و بدون دلیل به او حمله و از این صحنه نیز فیلمبرداری شده است. در نهایت این روحانی با دیدن وضعیت روحی زن و داروها و گواهی پزشکی که حکایت از وضعیت روحی و روانی غیرعادی اش داشت از شکایت صرف نظر می کند. نهایتاً با حضور خانواده این خانم و ارائه اسناد پزشکی مشخص می‌شود فرد خاطی دچار مشکلات روانی شدید بوده‌ است.

خبرنگار خبرگزاری حوزه برای پیگیری این اتفاق به سراغ حجت الاسلام و المسلمین رضا رستمی همان روحانی که با صبر و متانت توانست این اتفاق را مدیریت کند رفته است تا با زبان خود این روحانی صبور اصل ماجرا بیان شود.

حاج آقا از اینکه در این گفتگو شرکت می کنید تشکر می کنم. می خواهیم این ماجرا را از زبان خودتان بشنویم و چه شد که آن اتفاق رقم خورد؟

بنده در آن روز عازم کرمان برای شرکت در یادواره ای در خصوص سردار شهید سلیمانی بودم. طبق معمول بعد از بازرسی های معمول که در هر فرودگاهی انجام می شود و من بعد از بازرسی ها وارد سالن انتظار شدم تا زمان پرواز و اقدامات بعدی انجام بشود.

بعد از گذشت زمانی دیدم یک خانم با ایجاد سر و صدا و بهم ریختن آرامش سالن آمد و در کنار من نشست و من با توجه به حال وی گفتم بهتر است در جایی دیگر بنشینم تا این خانم راحت بنشیند و استراحت کند و آرامش خودشون رو به دست آورد.

ولی متاسفانه این خانم دوباره به سمت من آمد و بدون هیچ علتی به من حمله ور شد و عمامه من رو برداشت. در این لحظه من چیزی نگفتم و هیچ عکس العملی نیز انجام ندادم و الحمدالله که توانستم در آن لحظه و موقعیت به خودم مسلط باشم. به یاری خدا این قضیه هم تمام شد و رسانه های دشمن هم نتوانستند به اهداف خودشون برسند.

در آن لحظه و حرکت دور از شانی که این خانم انجام داد چه حالی داشتید؟ و یا چه چیزی در ذهن شما می گذشت؟

در آن لحظه یاد روایت هایی که در مورد کظم غیظ و توصیه به صبر در این مواقع سفارش شده است افتادم. با خودم گفتم اگر من طلبه در این مواقع نتوانم به آن روایات فراوانی که در این خصوص بیان شده بصورت عملی معتقد نباشم چه جوابی می توانم به افرادی که مستمع من و مخاطب من طلبه هستند بدهم. من طلبه باید بتوانم در این شرایط به خود مسلط باشم و به این روایات و احادیث عمل کنم که دیگران نیز با توصیه من طلبه به این روایات عمل کنند.

بر فرض مثال، اگر من نیز می خواستم بدون توجه به شرایط، یه حرف و حرکتی انجام بدم و این قضیه به درازا بکشد در آن موقع چی اتفاقی می افتاد؟ و از طرفی هم رسانه های معاند برای برهم زدن آرامش مردم از هیچ کار غیر انسانی و غیر اخلاقی دریغ نمی کنند و در طول شبانه روز که بدون هیچ ملاحظه کاری اخلاقی و انسانی شروع به غوغا سالاری که بله در فرودگاه چنین و چنان شد. خیلی برای من طلبه جالب است که کشتار هزاران کودک و زن مظلوم فلسطین و لبنان توسط رژیم کودکش صهیونیستی در این رسانه ها کاملا بایکوت خبری است و از طرفی نیز یک اتفاق ساده در فرودگاه برای اینها می شود خبر دست اول؟ در این قضیه به لطف و مدد الهی دروغ های رسانه های دشمن برملا شد و قضیه برعکس علیه آنها تمام شد.

نظر شما در این اتفاقی که افتاد چیست؟

این قضیه و قضایای امثال این ممکن است برای هر انسان و شهروندی در جامعه اتفاق بیفتد و بهتر است انسان در برخورد و عکس العمل عجولانه تصمیم نگیرد. بهتر است مسئولان نظارت بیشتری در این خصوص داشته باشند. باید دقت بیشتری در این زمینه صورت بگیرد. افراد با این حال و شرایط خاص روحی مناسب مسافرت هوایی نیست و اگر این افراد در حین پرواز دست به این چنین اقداماتی بزنند که در آن لحظه دیگر شرایط مثل داخل سالن فرودگاه نیست و برای عموم مسافران ممکن است عواقب قابل جبرانی را در پی داشته باشد.